Monochrome Factor

Abadonna

Gdy wagarującego i śmiertelnie znudzonego Akirę Nikaidou w drodze do domu zatrzymuje podejrzany, ubrany na czarno mężczyzna, chłopiec nie podejrzewa jeszcze, że jego życie zaczyna właśnie nabierać rozpędu i wkraczać na całkiem nowy tor. Dlatego też postanawia nie słuchać tego potencjalnego zboczeńca, tylko jak najszybciej znaleźć się w domu. Przeznaczenie jednak tak łatwo nie da za wygraną, a panom w końcu przeznaczone jest spotkać się jeszcze raz. Dzień jeszcze nie zdążył się porządnie skończyć, kiedy Akira i jego kolega z klasy, Kengo Asamura, z którym bawił się na mieście, zostają zaciągnięci przez ich wspólną koleżankę Ayę Suzuno do szkoły, bo dziewczyna zostawiła coś w klasie, a sama w ciemną noc bała się tam zapuszczać. Jak to zwykle w szkołach japońskich bywa, na korytarzu atakują ich dziwne stworzenia. Z pomocą Akirze przybywa spotkany wcześniej tajemniczy osobnik – Shirogane. Podczas walki z potworami, określanymi mianem kokuchi, nieszczęśliwy traf chce, że Akira traci swój cień, i co za tym idzie, staje się niewidzialny dla otoczenia. Cienie pochodzą bowiem ze świata równoległego i są naszym lustrzanym odbiciem, bez którego nie możemy istnieć. Dlatego też Akira musi zawrzeć z Shirogane układ, na mocy którego stanie się jego partnerem w cieniu. Shirogane za to użyczy mu zastępczego cienia, aby Akira mógł normalnie funkcjonować w swoim świecie, a przy okazji, kiedy trzeba, z owego cienia się uwalniać i walczyć u boku Shirogane z coraz częściej nawiedzającymi ten wymiar kokuchi.

Bardzo zabawne anime. A przynajmniej mnie ubawiło, no i Akira jest śliczny Very Happy

Polecam, szczególnie dla kogoś kto chce się rozerwać Smile

Hellchaser

Ja obejrzałam kilka odcinków tego anime, ale mnie nie porwało i odstawiłam. Nie pamiętam ile ich było, może z sześć. Strasznie denerwowała mnie kreska, mianowicie brak nosa momentami, no i te czerwone usta Shirogane Very Happy

(chyba tak miał na imię). Nie było jakieś zupełnie beznadziejne czy cuś, ale w tamtym czasie miałam chyba coś ciekawszego na dysku i dlatego przerwałam

. Kto wie może kiedyś dokończę tą serię Smile

Abadonna

mnie te usta Shirogane też dobijały, ale ogólnie anime mi się podobało. Nic odkrywczego, ale bywało momentami cholernie zabawne